Bilmezdim hayatın siyahi renklerini.
Gök kubbe üzerime çöktü
Yer altımdan kayıp gitti
Aldı götürdü sevdiklerimi...
Bir beni unuttu kocaman yarık...
Oysa ben kalmayı hiç istememiştim...
Sevmediğim bir dünyanın kahrını çekmek neyime?
Geleceğe dair ümit beslemediğimi bilmiyormuy du
O kocaman yarık? ...
Tahammül sınırımı çoktan aşmış yaşanmışlıklarım
Köhne sokaklarım,her yanı çatlak menzilim.
Depremler asıl benim içimdeydi
Kocaman yarık beni unutup gitti.
Başbaşa bıraktı beni siyahi renklerle....
Necla Arpa gülaçar
27 Ekim VAN
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki