Deprem Şiiri - Müzeyyen Atvur

7. 2 lik. Deprem bütün umutlarımı,
Hayallerimi,ışıklı gözlerimi,tebeşirli parmaklarımı,
Kocaman bir göçük altında sakladı.
Hepinizin adını bile öğrenememişken gidiyorum.
Sofralarınıza oturup,
otlu peynir saracaktık tandır ekmeğine olmadı.
gidiyorum.
Baharın, Erciş ovasında laleler açarmış
Kırmızıya boyayacaktık onları olmadı.
Uçurtmaların ipini birlikte tutacaktık.
Yukarı,dalgalı denize yaslanıp,
Evden kaçan,
inci kefalinin hikayesini okuyacaktım
Sesim kayboldu.
Zil erken çaldı bu kez.
Olmadı.
Sesleriniz gittikçe uzaklaşıyor çocuklar.
Kocaman bir göçük altındayım.
Sesimi duyan var mı !
Sesimi duyan var mı !
ben gidiyorum..

2011