Bu gece çığlık çığlığa ortalık!
Tıkayıp boğuyor nefesleri,
Hayatları çiğneyip, acı kusan karanlık!
Avaz avaz bağırtılar, iniltiler, hıçkırıklar!
Yığınları yutuyor, gözü doymaz bataklar!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bir kare gözümün önünden gitmiyor,' - 40 yıl Almanya 'da çalıştım çabaladım, gece yatarken 8 dairem, eşim çocuklarım vardı, şimdi kimsem hiçbir şeyim kalmadı ' diyor, Kızılay'ın vereceği çadır ve bir kap yemeğin derdine düşmüştü. Hayat bazen ne kadar acımasız, kader bütün omuzlara aynı ağırlıkta çökmüyor. Evet, her şey ne kadar boş.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta