Deprem 2 Şiiri - Akif Tütüncü 2

Anam Kileykli
Babam Çırmıktılı
Melezim
Duygularım gibi
Kileygin milliyetçiliğini almışım
Çırmıktının komünistliğini
Hem toprağımı kucaklarım
Hem de direnirim eşitsizliğe
İki katlı duygularım
Kileygin masumiyeti birinci katım
Çırmıktı nın direnişçiliği ikinci katım
Babamın mezarı Çırmıktı da
Bekler duamı
Anamın Kileykte
Nasıl olsa su Allah’ın
Sularım ikisini de
Gözyaşlarım da benden
Emeklerine karşı
Çocuğum olmasa da
Çocuğun nasıl emekle büyütüldüğünü bilirim
Akif Tütüncü

babamın
annemin doğduğu evi yıkıyorlar
hacizlideki
doğduğum ev de sırada
deprem olmuş diyorlar
soruyorsun
kaç şiddetinde deprem unutturur
annemin ulaşamadığım elbisesinin kokusunu
Yakıncaya uzanırdı mahallem
Unutulmaz düşmanlıklar yaşadığımız
Oysa babamın kanı Çırmıktı da
Annemin kanı yakınca da kalmış
İkisinin sevdasıydı doğumum
İki sevdadan bir ayrılık doğduğu zamanlar
Topraktı evlerimiz
Avuçlarında hala saklıydı babalarımızın
Bizim için akıttığı teri
Murattı ismi babamın
Çocuğum olsa koyacağım
O nun babası donmuştu Sarıkamış’ta
Ben üşümüştüm babamın yokluğunda
İkimizde yetim kalmıştık bir yaşımızda
Kader demişler
Babası üşüyen çocuğun
Çocuğu da üşürmüş yıllarca
Baba
Senin evin yıkıldı
Sarıkamış’ta bu vatan uğruna
Ölen babanla
Ben yıkıldım senin yokluğunda
Molla kasım denen
Anamın doğduğu eve uzanan
Evimizin yolunda Akif Tütüncü