Yatmaya hazırlanıyor. Vakit çok ilerlemiş. Evdekiler çoktan uyumuşlar. Kim bilir kaçıncı uykularındalar? Hava çok sıkıntılı… Uyku tutmamış, oyalanıp duruyor evin içinde. Gecenin ilerlemiş bir vakti olmasına rağmen gündüzki o nemli, yapış yapış sıcaklık hâlâ devam ediyor. Nefes bile almakta zorlanıyor insan.
Neden sonra “Biraz uyumalıyım,” diyerek yatak odasına yöneliyor. Yarın iş var ve onun erken kalkması gerekiyor.
Üzerindekileri çıkartıp yatak kıyafetlerini giyiyor. Lambayı söndürüp yatağa yönelecekken birkaç saniyelik müthiş bir uğultu, ardından gecenin karanlığını yırtıp parçalayan kızıl bir ışık doluyor bir anda karanlık odanın içine. “Ne oluyor? ” Demeye varmadan derinlerden, sanki çok uzaklardan geliyormuş hissi veren müthiş bir kütürtü.
Olduğu yerde kalakalıyor. Ardından batıp çıkmaya başlıyor. Yatakla arasındaki mesafe bir metre kadar… İlk anda ne olduğunu anlayamıyor. Kendisini yatağa atmak istiyor ama yapamıyor. Rastgele savurduğu eli duvara denk geliyor. Tutunup ayakta durmaya çalışıyor. Eşi uyanmış deprem diye bağırıyor. Kelimeyi Şahadet getiriyor, salâvat çekiyor bağıra bağıra. O da içinden eşine katılıyor.
Tamamını Oku
tekrar başınız sağolsun...
vefat edenlere rahmet olsun..
acılarınız mutluluklara vesile olsun....inş..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta