dağların üstünde kara bulutlar,
her taraf hüzünlü, yas tutuyorlar...
herkes can havliyle yalvarıyorlar,
göçüğün altında kalan insanlar...
toprağın altında yatan insanlar....
gecenin üçüydü, kalp durduğunda,
bebek uykudaydı, deprem anında...
ezilip öldüler, hepsi bir anda,
göçüğün altında kalan insanlar...
toprağın altında kalan insanlar...
recai dertlidir, yürek yanıyor,
böyle bir acıya, can dayanmıyor...
artık ne görüyor, nede duyuyor,
göçüğün altında kalan insanlar...
toprağın altında kalan insanlar....
Kayıt Tarihi : 12.8.2009 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recai Gören](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/12/deprem-157.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!