Deprem Şiiri - Barış Hayrettin Bilgiç

Bir gürültü koptu,şimşekler çaktı,
Yerle Gök birleşti sanki o anda.
Baktım binalardan avazlar çıktı,
kıyametler koptu sanki o anda.

Kasım doksan dokuz bolu kaynaşlı,
Zannetim bir anda toprak oynaşdı,
Sanki dağlar bir dakikada birleşti,
Alt üst oldu dünya sandım bir anda.

Hava çok karanlık ortam çok soğuk,
Bu depremin zaten yüzü çok donuk,
Çevrme bir baktım kimsecikler yok,
Sanki herkes bir tarafa kaçtı o anda.

Enkaz altındayım yerim çok oyuk
Dona çekiyoruz sandım bır anda,
Naralar yükseldi havada boğuk
Kıyamet kopuyor sandım o anda.

Saat yedi gibi başladı deprem,
Ağlıyor insanlar her yer oldu zem,
Sanki asırlardır başladı özlem,
Herkes bir birini andı bir anda.

Lokantada yemeği yiyememiştik,
Ayranlarımız masada içememiştik,
Hesabı’da daha ödememiştik,
Sanki tabaklar havada uçtu biranda.