Deprem Şiiri - Abbas Paksoy

Baş’ı, boş değilsin, dünya’da.
Gerçekte değilsin, rüya’da.
İbadet’le eren, murada,
Sana, deprem, ibret değimli.

İster inan, ister inanma.
İçindeki şeytan’a, kanma.
Kıyamet, kopmayacak sanma.
Sana, deprem, ibret değimli.

Beden’inden çıkmadan, can’ın,
Günahlarla dolmadan, kan’ın,
Boşunadır, şöhret’in, şan’ın.
Sana, deprem, ibret değimli.

Eğer, tufan koparsa o gün.
Dünya’da yaşadığın, son gün,
Bağzından geçmeyecek, öğün.
Sana, deprem, ibret değimli.

Bazen deprem, bazen de volkan.
Boynuna takılmadan, halkan,
Allah'tan başka yoktur, kalkan,
Sana, deprem, ibret değimli.

Alamet’lere, uyansana.
Keramet’lere, inansana.
Paksoy'un söz’leri, cihan’a.
Sana, deprem, ibret değimli.