Titredi bir anda arz’ın en dibi
Bir uğultu her yeri inletti
Bağrışmalar, çağrışmalar, feryatlar…
Sur mu bu ya Rab? Yoksa kıyamet mi geldi
Kaçışırken yedi katlı binanın altından
Takıldı eşiğe ayağım, çıkamıyorum kapıdan
Bağrışmalar, çağrışmalar, feryatlar…
Sayamadım, kaç insan gelip geçti sırtımdan
Nasılsa, doğruldu belim, kalktım ayağa
Can havliyle bende fırladım, o karanlık sokağa
Bağrışmalar, çağrışmalar, feryatlar…
Şükür, bende karıştım o şaşkın kalabalığa
Hal pazarı çarşısına bir ateş yakıldı
Zengini, fakiri etrafına toplandı
Bağrışmalar, çağrışmalar, feryatlar…
Sabahlara kadar Bolu’m beşik gibi sallandı
Mehmetçikler geldi, çadır kurdular bize
Aş, ekmek geldi başka ilden şehrimize
Durmadı yine bağrışmalar, çağrışmalar, feryatlar…
Allah rahmet eylesin, kayıp olan kardeşlerimize
Üç beş aile bir çadırda oturduk
Kardeş olup, koyun koyuna uyuduk
Zengini, fakiri, hepimiz bir olduk
Aynı kaptan karnımızı doyurduk
Bir gün gelir evimize geçeriz
Geçeriz de, ah ne günlerdi deriz
Unuturuz bu günleri, yaşanan acıları
Can vermek için, can pazarı binaların altında
Yine, çürük çürük gökdelenler dikeriz…
Kasım 1999
Cengiz ÖykeKayıt Tarihi : 2.11.2007 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
17 Ağustos 1999 ve 12 kasım1999 depremlerinde ölenlere Allahtan rahmet dilerim. 12 Kasım 1999 yılında depremde yaşadıklarımı şiirsel olarak anlatmaya çalıştım. Allah o günleri cümlemize bir daha göstermesin. Artık yetkililerde deprem konusunda gerekli tedbirleri lütfen alsınlar.
TÜM YORUMLAR (1)