Deprem Şiiri - Rengin Özesmi

dağın gözleri ağaçlara bakıyordu
dağın saçları sarı geçiciydi sarı
geçirgen ve geçici

heykel ağlıyordu görmedin sen
deniz ağaçların üstüne
ağaçlar evlerin üstüne çıkıyordu

baykuşun gözleri şehre aşağıdan bakıyordu
kimse kendi adına konuşmuyordu

rahibeler tahtahanede tahta
evlerin önünde memeleriyle
oturuyorlardı

kırmızı gözlüler geldiler
birbirlerine sarılarak göçtüler
deniz kıpkızıldı tablo kanıyordu