bir adam tanımıştım garip mi garip
yolculuk yapardı durmaksızın
nereye aktığı belli olmayan
gıcırdayan raylar üstünde kayıp giden
bir trenin üstünde yaşardı
bazen tüm organlarının çalındığını düşünürdü
bir boşluk vardı içinde ki tarifsiz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla