Bırak densizle ,kelâm etmeyi
Gel anlatayım ,aklımın cümr ettiğini
Bunlar fecrin ilk alevleri
Söndüremez ,korkutamazlar beni
Bırak yaksınlar akılsızca, heba ettiklerimi
Dilimden,kalemimden düşer süslü fiyonklar
Ay ışığına yazıyorum ,ulaşamazlar
Ehliyle olduk dost, döndük viran
Fikir bahçelerine ektik fidan
Döndük dört duvara kul olduk
Sanma yıkılmaz bu perçim, bu taş duvar…
Bu parmaklıklar, akılsızlara yakışır
Semada dönen güvercinler
Ben dört duvar içinde dört dönerim
Kayıt Tarihi : 18.11.2021 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerem Cudi](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/18/densiz-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!