Densiz Şiiri - Ümit Alphan

DENSİZ
Çapaklaşmış çirkin gözlerimin arasından,
Güneş sızmaya çalışıyordu bu sabah.
Huysuz çocuk timsali.
Perdenin kenarından...

Değişik söylemlerle gelen aydınlar gibi,
Tuhafından düşündüren bir hal vardı ışığında.
Yağmur fırtınanın ardına...

Ellerim gerilmek istedi sebepsiz.
Gece esrik,
Gece densiz.
Tuhaf bir ses çıkaran hayvani bedenim.
Yanında seni aradı.
Sol yanım neden sensiz?

Ne yataktan kalkmak geldi.
Ne sen geldin mutfaktan.
Bu sabah her zamankindendi.
Çapaklaşan gözlerime yaş geldi.
Ölüm sana erken geldi,bensiz...

Ümit ALPHAN //Densiz//