Denklem Şiiri - Zehra Aydın

Bitmeli dediğimde çıksaydın karşıma
Bitmezdi biliyorum
Ne bende dert
Ne sende sevgi
Sevgi arsızım bende seni seviyorum

Ama anayım ben
Evlatlarımın anası
Maratonumun ortasında yorulmamaya
Adamım ben
Kadınlığım kalmadı sanma
Ama öyle bir denklem ki bu
Yüreğim sevgilime emanet
Hayatım evlatlarıma

Huzuru sende buldum
Huzursuzluğu içimde
Günahlar benim biliyorum
Çekeceğim dert benim
Sevgi arsızım bende seni seviyorum

Yanlış diyorlar hangi yol huzuruma erse
Hangi aydınlık yola girsem kapatıyorlar önümü güya beni seven dostlar
Nasılda cesurum şimdi ben bir bilsem
Ama biliyorum kapını çalsam açmazsın
Sen dünyaya geç gelmedin anladım
Ben sana geç kaldım sevgi arsızım

Yanıyor şimdi içimde bir aşk ormanı
Susuz,kurak topraklara dönüyor bana dokunan eller
Sevgi arsızım ne olurdu
Şu sevginle köpüklendirdiğin denizinde
Bende boğulsaydım

Anlatmak isterdim sevdalı insanlara
Sınırların yıkıldığı
Herşeyin baştan başa yapıldığı
Güzelliklerle dolu
İmkansızlıklarınsa asla olmadığı
Aşk ormanını
Anlatmak isterdim benim genç sevgi arsızım
İçimde şu orman yanmasaydı.....