Denklem... Şiiri - Z. Naz Ergun

Artık arada bır uğruyorum sana, Kapılarını aralıyorum yüreğinin, yüzüne bakıyorum ve sonra gözlerine, bende çoğalan özlemin sende kaç damla biriktigine, gözlerinde artık göremediğim gökkuşağına, kirpiklerinin kıvrımına asılan kibire ağlıyorum ve birde yüreğinden deli saçması bir sebepten dolayı tarafınca sürgün edilmeme. Ben asıl sana aglıyorum, sana yazıyorum dönüşü imkansız sonlarımı, kuytu karanlık bir gecede çoğalan hıçkırıklarımı sana yolluyorum bedellerinin arasına her gün yenisini yazıyorum. Artık arada bir uğruyorum sana aralıyorum nisan yağmurlarını zamanın yüzüne ördüğü hüzne bakıyorum. Ve birde bitmesede bu gel-gitler yüreğimin sana dogru atısına... Şimdi istedigin kadar gurur topla sonra çıkar aşktan ve özlemle çarp, kibirine böl, bu denklemin sonu zamanın yüzüne ördüğü hüzünle eşit. Hadi yüreğim yol uzun şimdi sen git...