adını yazınca adımın yanına
baharlar gelirdi evime
memleketimde,
annemin elmaları düşerken gökten kalbime
kerevetine dilekler tutulurdu.
karanlığına uzandığım yalnızlık
artık üşütmezdi ellerimi
ismin yağarken
aşıma ekmeğime
seyralem nöbete başlardı karşımda.
adını yazınca ismimin sonuna
kırmızı sıfatlar verirdi öznem
öznelim sana tekil iken
sen;
gizli yüklemim olurdun..
bir gizli sen için
devirirdim satırları,
adımı yazınca isminin sonuna
gemiler göçerdi;
alel bir telaşla.
bir pireye yakardım yorganı
yastığı,
sen kendimi yaktığım olurdun
ısınırdım yokluğunlda...
olmayacak dualarımın
küçük sessizleriydin,
kader sayfasında;
ne çok bilinmeyendin
alnımda...16/10/09/bursa/m.öksüz
Melek ÖksüzKayıt Tarihi : 19.1.2010 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık..
küçük sessizleriydin,
kader sayfasında;
ne çok bilinmeyendin
alnımda..
....
bilinseydi...
bir manası kalırmıydı ki..?
..
güzeldi
saygılar
TÜM YORUMLAR (3)