Denklem Şiiri - Abdullah Ecevit

Bu kaçıncı vurgun, bu kaçıncı sevda yangını,
bu kaçıncı ayrılmanın hazin türküsü böyle.
İçimde dert yumak, yumak.
Belki en kolayı ağlamak.
Gel sen bunu bir de yüreğime söyle.

Sevda denilen yalan,
bir bakarsın gün akşam olmuş.
Bir bakarsın ömrün batmakta, hayal ufuklarında.
Belki en kolayı ölmek.
Gel sen bunu bir de gözlerime söyle.

Eflatun geceler de, ay ın nüksetmesi gibi,
gözlerine şiir düzer şairler.
Eskilerden kalma şarkılar gelir hatırıma.
Belki en kolayı içmek göz yaşlarını,
gel sen bunu bir de dudaklarıma söyle.

Karanfillerin boynu büküldüğünden beri,
Nuh tufanına denk içimde ki kasırga.
Aklımda ki zelzele, Sadom ve Gamore ye denk.
Belki en kolayı kaybolmak.
Gel sen bunu bir de özlemlerime söyle.

Üçüncü boyutunu yitirmiş,
çok bilinmeyenli denklemmiş seni sevmek.
Çarpsam da bölsem de sen çıkyorsun içimden.
Belki en kolayı, yırtıp atmak bir ömrü,
Gel sen bunu bir de bana söyle.