Denk Geldim Şiiri - Aydın Ahmet

Bu dünyada hakikati aradım
Akil ile kırklı yaşta denk geldim
Alırken dünyadan herkes muradın
Benimkinde işe güce denk geldim

İnsanı kâmili sevdim bir yandan
Görmedim sevgisi yürekten, candan
Alavere yaptım bir bahçıvandan
Zerzevatı kelek puşta denk geldim

Her ne iş yaptıysam hep aksi gitti
Sıra bana geldi, un bulgur bitti
Vakti geldi sandım, bülbüller öttü
Nevbahar da karlı kışa denk geldim

Gerçeğe ermedi daldığım düşler
Çok fazla sürmedi yaptığım işler
Kırıldı ağzımda yirmilik dişler
Keşkülün içinde taşa denk geldim

Safderun gönülle meydana geldim
Öz nefsimi yonttum, hududu bildim
Dünkü yetmelerin toylağı oldum
Abidik gubidik işe denk geldim

Tumturaklı haller yoktu serimde
Babayani idim bir cem içinde
Namludan kaçarken namert biçimde
Ucu küt bıçağa, şişe denk geldim

Bazen af diledim bazen ağladım
Güzel sözler ile yari tavladım
Kırk yılın başında bir kuş avladım
Eti yenmez mundar kuşa denk geldim

Ozanlığı sevdim hastası oldum
Yar ile serenat postası oldum
Sonunda bir meslek ustası oldum
Karın doyurmayan işe denk geldim