Denk Şiiri - Zeynep Beşen

Cigerlerime oturan bu ağır vehamet
Merak etme elbet bir gün geçecek
Bir gün ellerin ellerime geçecek
Gözlerim gözlerine değecek
  şahane bir suskunluğu
Birlikteliğimiz süsleyecek
Dağlar yerinden oynadı
Gök yarildi
Ay parçalandı
Güneşin iflası gözlerinde son buldu
Sesime ilişen bu ağır vehamet
Tasalanma elbet bir gün bitecek
Bir gün başın omzuma
Başım dizlerine serilecek
YüZünün gölgesine yüzüm düşecek
Agzimizdan çıkan ilk kelime
Bir birini sevecek.
Kuşlar kırıldı
Mevsimler çöktü
Topraklar kurudu
Denizler yenildi
Hayatın çarkı ellerinde
Beni köklerimden kalbine sürdü
Üzülme elbet bir gün
Elbet bir gün bu düğün kurulacak.
Benim yüzümde ak şafaklar
Senin yüzlerinde al pusular
Yan yana yar olacak.
Düşman kalacak
Yakacak bizi,elbet her gün yakacak.
Ben sende
Sen bende
Biz bizde kalma yana denk
Dengimiz aşk olana denk
Yakacak bizi
bizi yakacak
Kırmızının tutkusuyla
Mavinin soğuyla
Turuncunun şifasiyla
Sarının sıcaklığıyla
Yeşilin serinligiyle
Hüznün rengi
Sevincin eşiğiyle
Yakacak bizi rengimiz kaybolarak denk