denizlik: pencereden yağmur ve kar sızmasını önleyen genellikle mermer uzantı.
bir gece yağmuruyla pencerenin denizliğinde biriken,
odanın mavi enkazında laci hayalete dönüşen
ve yalnız bana ben iken merhamet eden
hüzünlerim kadar büyümedi kelimeler.
hangi şehrin avlu kapısında düşürdüm kim bilir
akşamları eve dönmek istemeyi.
belki bir daha batıp çıkarsa aydede
bozkırın kara dikenli ufuklarında
ve yürürsem babamla imanın çakıllı yolunda,
herkes gibi özleyebilirsem bir şeyleri,
özleyebilirim çocukluğu,
böylece eriyip boğacaktır
hürriyetimin tüm kışları büyük adam olmayı.
Kayıt Tarihi : 24.11.2022 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!