Denizli ' ye Özlem Şiiri - Özkan Gönlüm

Ayrıyım senden yıllardır
Ankara’ da da olsam
Yine de gururla izledim seni.
Yıllar geçip - gitse de
Horozun bir başka ötse de
Ben eski halinle özledim seni.

Pamukkale’ nin eşi yok dünyada
Senin hayranların çok dünyada
Sanki Cennet yeşilisin
Kültürün tarihin beşiğisin.
Denizli sözünü duyunca
Kalbim çarpar ömür boyunca.

Nasıl unuturum ‘’Çatal Çeşme Parkı ‘’ nı
Başımda kavak yelleri
Masalarda sabahladığımız efkârlı günleri.
Yıl 1955 yaş on sekiz
İlk aşkıma şiirler yazardım
O zamanlar dünya bir yana
Yalnız o ve ben vardım.

Çıkmaz aklımdan asla
Değirmenönü mahallemiz
Şehrin göbeği Delikliçınar
Meserret oteli bahçesinde
Tavla, kâğıt oynardı
Emekli amcalar.

Cıvıl – cıvıldı Şeytan Pazarı
Bin bir çeşit meyve sebze vardı
Eli mis gibi toprak kokan
Dili Denizli olan kadınlar:
‘’ Hadin abeyle, hanımla, beyle
Geldi balcan hıyar
Fildişi narım va
Eyi malım va…’’diye diye
Ürünlerini satardı.

Doyum olmazdı Fırka Bahçesi’ ne
Su içtiğimiz havuzu
Billûr bir pınardı
Serinliğinde oturduğumuz
Asırlık çınarlara kuşlar konardı
Karşı masada görünce güzelleri
Sevda mı aşk mı ne bilem gari
İçimizde bir ateş yanardı.

Ey adı gibi kendi güzel İncilipınar
Sende huzur bulurdum
Havuzdan havuza akardı
İçimdeki duygular
Salkım söğütler altında yaşadığım
Unutmadığım anılar
Dilimde Özay Gönlüm’ den
Türküler var:
‘’Damardını doleşdim
Ot yemeye buleşdim
Meramım ot – mot değil
Ben o yâre doleşdim.’’

İşte böyle Denizli
Sevgiliye duyulan Bir özlem ateşidir
İçimde yanan
Dünyalar benim oluyor
Sana vardığım zaman.

Seni özlemek Denizli
Seninle olmak, sende olmak
Tarihin derinliklerine
Pamukkale’ nin sularında dalmak
Yaşamın anlamıdır tadıdır
Denizli’ ye özlem
Varlığımın bir başka adıdır.

En güzel duygularım
En tatlı anılarım
Hayallerim umutlarım
Yaşanmış mutlu yıllarım
Yazdığım şiirler
Söylediğim türküler
Senle dolu birer – birer:
‘’Tellidir anam tellidi
Denizli’ nin horozları bellidir.’’

Ey efeler diyârı memleketim
Şehirler sultanı Denizli
Sana özlemim sonsuz
Duygularım taşkın ilhamım bol
Yazdıkça yazıyor kalemim
Şiir dedim destan yazdım
Destan bile az gelir sana
Canım feda taşına toprağına Den
Hoşça kal hakkını helâl et bana.