Denizlerle Dolu Gözlerin Şiiri - Palo Keko

gözlerinin tavanı denizlerle dolu,
dalgalarla dolu yüzün,
sular kötürüm oldu,
bakışların değince içimdeki bene,
gökyüzü tutuştu toprak buz tuttu,
güvercinlerin gagaları döküldü,
bulut parçalarıyla doldu,
kalemin ucu.
bir gece vaktinde
gözyaşı tokmaklarıyla parçalandı kalbim,
kalbim senedi ödenmeyen duygularla dolu.
ben birden kürek çekerek,
çocukluğumdan karşıya geçtim;
gördüm, fahişeler dikmişlerdi kazıklara,
samanla barikat kurmuşlardı rüzgarlara,
şu borç parayla zengin olanlar var ya,
oruspuların otlağında sabahlayanlar,
dil matbaasıyla çoğaltılan müsbete kağıtlar,
kuyruk olmuşlardı gecenin arkasında.
rüzgar su almaya başladı,
gök kopacak dünya dan,
birer birer söner,
kalbinizi bağladığınız güneşler.
güvercinlerin kanatlarına çakılır telörgüler,
ve azrail tüm renklerin boyalarını,
döküp birer birer gider,
avuçlarında buruşmuş gölgeler
oturup zvallıca ninni söyler.