Denizlerin yosun kokan kıyılarına dalgalarla gelmeli…
Yıldızlar gökyüzünde kendi hallerinde sessizliğin hükmünü giymiş
Bir sükûnet içinde kadere yanar gibi ışıldayan bakışlarını boşluğa bırakır
Karanlığın kapısını açar aslında perdeyi aralayarak odalara süzülür ansızın
İçeride bir hayat doğar yaşayan bir ölümün damarındaki son nabız atışıdır
Bekleyişin son donuk bakışı hatta sevginin son tomurcuğa kök salışıdır…
Çok uzaklara giden bir toz zerreciği gibi uçuyorum aslında kayboluyorum
Nerelere gidiyorum görünmüyor sisin aldatıcı yüzü siliyor umutları bir an
Aradığım huzurun gölgesinde mutluluğun resmini çimek sevgi renklerinde
Rengârenk bir gökkuşağı tadında sarmak dünyayı yüreğimden akan sevgide
Ve içimden nehirler akmalı yataklarından hayat fışkıran bakışlara esen rüzgârıyla…
Güneş öyle doğmalı ki hayat selam vermeli yüzün gülüşünde beklemeli zaman
Ruhun adımlarını sarmalı beden tutmalı et yığını dediğin ten ve sevmeli
Gelen gidiyor zamanda durmuyor dün bugünde hep değişiyor hayatlar
Beklenmemeli koşmalı sevgi ellerin sarıldığı duyguları tutmalı mavi gökyüzü gibi
Denizlerin yosun kokan kıyılarına dalgalarla gelmeli kumda buluşmalı sevgi…
Oktay ÇEKAL
21.09.2012-13.46
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!