Denizlerde büyüdüm.
Uykum kayıkların kucağında geçti.
Açık deniz balıklarını sevdim, bebekler yerine.
Eninde sonunda öğrenecektim
Dinginliğin sonunu.
İnanamayacaktım da tabii!
Yadsıyacaktım yaşadığım herşeyi.
Oradan oraya savrulurken sönmüş bir kibrit çöpü gibi.
Rezaletleri yaşadım, ve
Uçsuz bucaksız denize dönmeye
Mazeretim var şimdi.
Kayıt Tarihi : 26.9.2001 18:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)