Denizler Ne Yöne Şiiri - Selma Ateşin

Çatlladı toprağım,
en derin yerinden;
ikincil susmalara gebe...

Ey yüce öfke,
doğrul devrildiğin güne
ve dinle;
sular ne yöne evrilmekte? ! ...

İzlerin savruk tozlarda yitirildiği
dümdüz bir kaldırım,
taşıyamıyacağı yükte zindan karası
ve kafatası içerisinde yüklü karaları
saçıyorlar
kendinden geçgin insanlar
kaldırım karası yorgunluklara...

Sokaklar yüreği salgın,
dimağı durgun
insansı taşkınlıklarla
dolu dopdolu anlamsızlık...

Giderse nereye taşır adımları yalnız kalmışların
boynunda asılı şakırtılı zincirleri
ve ayağında
pranga
dünden kalma sevinçleri...

Kıvılcım çakan gülüşleri gecenin,
yıldız bakışları
ve ay tutuluşları
tam doruğundayken
utkun dirilişlerin.

Ey yüce öfke,
doğrul gizil odağından
dinle
denizler ne yöne? ! ...