Denizler insanı Şiiri - Erdal Kaşıkcı

Denizler insanı
Uyan artık geldin limana
Sevin bağır çağır
Kıçüstüne çık
Denizlerde uykusuz durmazsın ya
Limanda da uyumazsın
Telefonlara sarılırsın
O tanıdık senin bu tanıdık benim
Arar durursun
Seyri anlatırsın fırtınayı anlatırsın havayı anlatırsın
Bazen olur batışı anlatırsın dolgun gözlerle
Gemicisin gurbetçisin ya
Gurbeti anlatırsın heyecanlı ahenkli
Susmazsın susturamazlar
Karşındakine fırsat vermezsin
Alışmışsındır deniz tutmasına
Sallanırsın karada bile
Gemicisin gurbetçisin ya
Çok ülke çok şehir görmüşsündür
Hepsinde bir anın vardır
Constantada şu oldu nicolayevde bu oldu
Anlatır durursun
Yalan yoktur dilinde Avrupa görmüşsündür
Zenginsindir halk dilinde
Kimse düşünmez senin fırtınanı
Paranı düşünür sadece
Anlamaz mesleğinden
Hem gez hem kazan ne güzel der
Çalışamaz alsan gemiye gün batmaya kadar
Öyle konuşur ağzı aldığı kadar