Savurdun saçlarını delice
Güzelliğinden papatya
Sinsiliğinden şeytan utandı
İttin elinle biri seni sevince
Dökülürken bir kutu oyunca
Kasım yaprakları cama yapıştı
Bulutlara yandı yüreğin yine
Bir gözyaşı kitabın arasında
Avcumda sevdamın cam kırıkları
Yağan yağmurların, ıstırınca
Engebeli dağlarıyla bir kara
Orman gibi heryer, kıpkırmızı
Olan yüzüm depremler enkazı
Aynalarla kapalı bir oda
Bir çift el uzanmışsa sana
Olmayanlar, utansın diye
Simit kokan sanrıları
Komik bahaneleriyle bir kadın
Yastığım görmedi teninin kokusunu
Yine de ağladım hasretine
Adın kadar sever miydin
Bilemedim
Ben seni sevdim ama
Sen göremedin.
İbrahim Ahmet Eroğlu
Kayıt Tarihi : 3.9.2017 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!