Ben bir balıkçı idim, denizlerdi mekânım,
Sahilde bir seleden ibaretti dükkânım.
Her akşam sessizliğe bırakırdım teknemi,
Taşıdığım bir ağdı, biraz da balık yemi.
Yıldızlar gülümserken, salardım ağı suya,
Sonra dalardım çöküp, bambaşka bir duyguya.
Ne sevda derdim vardı, ne ayrılık yarası;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
o rüyayı bende gördüm... denizkızını bir daha görünmedi gözümde... denizin sevda mavisi dalgalarına dalıp gitti...
Her denizin elbet bir kızı vardır.Güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta