hüzün ağacı
yaprağını döküyor
gül çenekleri
kuytuluğa çöküyor
ceylan ürkeği
bakışında özlemi
kargaşasında
yalan damgalanıyor
keskin bir bıçak
doğradı soluğumu
yetmemiş özlem
yalnızlıklarındayım
dört süremliydi
curcuna savrulurken
kefensiz sinde
tutulmuş soluksuzum
leylağım moru
avucumdan fırladı
düştü gönlüme
gölgesinde yanarım
deniz dalgalı
gözlerinde kayboldu
denizlideyim
denizinde kayboldum
310110-13denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 31.1.2010 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!