Dibi olmayan bir denize güldüm
anaforlarında ki yorgunluğu gördüm
her gece saat üçtü uyandım derinliye sövdüm
kimi öldü kimini hiç diriltmedim
umutlarımı bir hiçe gömdüm.
Boşluğunu savundu hep bomboş kaldı solum
elim kolum bağlı kimi sordu kimi dokundu
dostlarım var dı susuzluğumu gördü kimisi de öldü.
Dibi olmayan bir denize güldüm
kimi düştü kimini hiç kaldırmadım
umutlarımı yerlerde ağırladım ağırlardaydım...
Kayıt Tarihi : 27.5.2012 02:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!