Denizin Ortasında Aybüke

Pusulasız bir gemi gibiyim ortasında denizin
Hırçın dalgalar tokatlıyor gövdemi
Bir sağa bir sola...Yönümü tayin ediyor dalgalar
Bu dalgalar şans değil kaderdir Aybüke...

Kaptan hasta, tayfa yorgun, ben umutsuz
Kaptanı hastalık, tayfayı açlık, beni umutsuzluk
Almış koymuş ölümün pençesine acı çektiriyor
Ne bahşediyor ölümü ne geri çekiyor Aybüke...

Yeniden doğan bir güneşle, durgunlaşan dalgalar
Bana bir bir anlatıyor herşeyi;
Bu hırçın dalgaların bir amacının olduğunu...
Bu zorlukla kader bize ne öğretiyor Aybüke...

Hasta kaptan, yorgun tayfa, bekliyorken bir gemi
Benim tek umudum dalgalardır Aybüke
Bir gemi çıkıp gelse karanlığın içinden
Hepsi bırakıp gidecekler...Biliyorum Aybüke

Gündüz güneş yoldaşım geceleri hilâl kardeş
Biri gider biri gelir, bu böyledir Aybüke...
Sense bir zamanlar menzile taşıdığım
Mazide kalmış bir yolcumsun Aybüke...