Denizin Mutluluğu Şiiri - Raif Koç

Sen yalnızca zihnimde hasretim ol benim
Seni duyunca nimetin şükrü eda olsun gözlerimde
Sahile vuran su zerreciklerin beni almak ister gibi sanki
Geride kalmış göz yaşlarımı bana getirir gibi bak bana
Sen dertlerimi dinleyen bir dosttun bana deniz
Şimdi seninle aramda anılar var
Ben ait olduğum yerdeyim
Hayat bir nehir gibi akıp giderken
Bende herkes gibi sürüklendiğimi sanırken
Bilmek mümkün olabilirmiydi?
Tüm hadisat insana cevap değilmiydi?
Her an tecelli halinde olan ilahi kudret
Dur olduğun yerde alemi esbabı seyret
Ruhunda gizli kalmış sesler duyarsın
Gerçeğe vakıf olsan kendini şanslı sayarsın
Bir huzur sabahıydı durup düşünmeye mecburdum
Birlikte secde ettiğim diğer yarımı buldum
Bana cevaptı yanımda adım atıyor olması
Daha onu görmeden kalbimin onunla dolması
Akmaktan kim alıkoyabilir hayat nehrini
Günler oldu özlem, ayırdı ondan beni
Gözlerim yaşla doldu ruhum yangın yeri oldu
Zaman isyankar, deniz dert dinlemekten yoruldu
Dalgalarla hasretimi boğmak istedi
Belkide ruhumdaki savaş ona ağır geldi
Paylaştıklarına dayanamadı isyankar oldu
Beni sevgilime kavuşturma özlemiyle doldu
Hayat nehri akar elbette yakın olandır gelecek
Gözlerimdeki özlem yaşları birgün bitecek
Şimdi denizin mutlu olduğunu duyabiliyorum
Derttaşım olmaktan onu azad ediyorum
Sahilde adımlarken ellerimde kalbimin sesi
Denizin bana tebessümünü yakaladım
Anılar kalsın aramızda ben böyle rahatladım.

(SAMSUN/Atakum sahil)