Denizin Kokusu Şiiri - Ceren Bernatis

Denizin tuzlu kokusu...
Tenime değen serin nemli rüzgâr
Denizi özledim.
Oturduğum ıslak kayaları.
Dokunduğumda ellerimin arasına karışan kumu özledim.
Sevgilinin dokunuşunu ve sıcaklığını özledim.
Sevgilim, seni özledim.
Tuzlu suya karışan kokunu özledim.
Geceleri ay ışığının altında oturup, ufukta uzağa bakmayı özledim.
Aysız gecelerde yıldızlara bakmayı özledim.
Sevgilim en çok ve en çok seni özledim.
Sen bana denizi hatırlatıyorsun.
Uçsuz bucaksız sonsuz gökyüzünü.
Özgürce mutlu olmayı.
Kanatlanıp özgürce uçmayı hatırlatıyorsun.
Sen en çok bana mutluluğu hatırlatıyorsun.
Sen bana ulaşılamayan, bulunamayan bir hayali hatırlatıyorsun.
Görünüşe göre gözlerinin içinde kaybolmuş gibiyim.
Zaman, mekân, gerçeklik hep uzak ve kafa karıştırıcı.
Başka bir gerçeklikte seni yaşar gibiyim.
Hem bu kadar yakın, hem bu kadar uzak olmayı nasıl başarıyorsun?

English Translation
Title: Smell of The Sea
The salty smell of the sea
The cool damp breeze touches my skin.
I miss the sea.
I miss the moist rocks that I sit.
I miss the sand that flows between my fingers.
I miss the warmth and touch of my lover.
My love, I miss you.
I miss your smell mixed with saltwater.
I miss looking at the horizon under the moonlight at night.
I miss looking up at the stars on moonless nights.
My love, I miss you the most.
You remind me of the sea.
You remind me of the endless sky.
You remind me to be happy freely.
You remind me to fly away freely with wings.
You remind me of the most happiness.
You remind me of an unreachable, unfindable dream.
It seems like I get lost in your eyes.
Time, space, reality are far away and confusing.
It seems like I live with you in another reality.
How can you be so close, at the same time so far away?