Denizin Gözlerini Öptüm Şiiri - Erkan Konak

Yırttım artık bütün eskiyen duyguları
Kalmadı,
Kanayan bir yaraya sevgiyle
Dokunur gibi,
Upuzun öfkeyi kurşunlar gibi
Kanayan yaralarım sarıldı
Kahreden acılarım son buldu.
Denizin gözlerini öptüm;
İçimden şiirlerim döküldü.

Denizin ezgisinde bir umut olmak,
Denizde kaybolmaktı belki de umudum,
Ezgilerimde hep vuslattı umduğum.
Her gecenin gizlisinde bir tutam umut
Yeterdi oysa...
Denizin gözlerini öptüm;
Masmavi bir umuttu dudaklarım...

İçimdeki aşkın anlamı oldun,
Savruldukça günler takvimlerden;
Umudum...
Kime sorsam aşka umut diyordu
Ve kime baksam
Sendin karşımdaki
Şehirlerden kaçtıkça
Sende birikiyor hayatın anlamı.
Şehirlere sığındıkça
Seni çekiyorum içime.
Kime sorsam aşk
Bir çocuğun elindeki sekeri gibidir
Elinden alındıkça ağlayan
Onunla mutlu olan
Kendime sorsam aşk
Sende anlam bulan
Ve sana hapis olan bir mutlak bir sevinçti
İçimden sana gelen tüm sevinci sana yolladım
Al bu gece onları evine
Sakın incitme...

Yırttım artık bütün eskiyen duyguları
Kalmadı,
Kanayan bir yaraya sevgiyle
Dokunur gibi,
Upuzun öfkeyi kurşunlar gibi
Kanayan yaralarım sarıldı
Kahreden acılarım son buldu.
Denizin gözlerini öptüm;
İçimden şiirlerim döküldü.

Kaybolduğum ve düştüğüm
Bir maziden baktıkça bugüne
Hayat bir düş gibi,
Bütün ölüleri gömüp geldim,
Sana.
Düşmanın gözlerine bakıp
Kurşunlar gibi...
Oysa şimdi
Bir umudun yansıması
Sesin,
Arabesk hüzünlerin son bulması
Sevgin
Sonsuza dek uzanan gözlerindir
Ezgim.
Zaman yok
Zaman denizin gözlerinde akıp
Akıp gidiyor.
Denizin gözlerini öptüm;
İçimden şiirlerim döküldü....