Denizin Gözleri Şiiri - Mücahit Gülbaş

Yeni Yıl Geliyor.
Yeni bir yılmı? Uzuun,didişe didişe geçirdiğimiz kocaman yılların kaybedilmişliğinin üstünde öyle derin,silik ve gri bir hava varki...
Küçük bir balıkçı barınağında oturmuş gozlerimle griye banıyordum.
Belki de ağliyordum amma bunu sadece sen görebilirdin eyy
benim dünyamın şizofren kralı antigone..
O nerden bilsindii.
Biran karşımda bir çift göz belirdi uzandıım,dokunamadım.
öylesine büyük ve yanımdaydı ki...
Eger sozcukler tıkanıp kalmasaydı boğazımda ona anlatacaktım
Bağıramadım.
O da zaten duymadı.Duyamıyacak kadar yakındı.
Oturup notlarımı bir şişeye attım,sonrada karşı kıyıya fırlattım...

Gün ayın yüzüne vurulan 365'inci leke
Teketek yüzleşmeden kendimle
ve daha gececek
kaaç sonbahara inat,
Hala'denizin 'gözlerini seyrediyorum.
Üstelik denizin gözleri grii
denizin gözleri gri
Eylül de bitiyor,
sonbahar yani-sonuncu bahar mı? -
İlkbahara çook var karşımda 'Deniz'
Deniz ve biz.
ikimiz.
Elimizde sigaralar
İstanbula karşı saat 17,30 lar civarı
avutamazken yüreğimizdeki acıları
bagırıyoruz;
'Yeter lann Bitsin Gayrıı'
Yanyanayız,yürek yüreğe
rüzgar içmişiz,ayrılık biçiyoruz-ilk ayrılık mı? -
Ve öyle seviyoruzz
öyle sevmişizz kii.
Başımız sersem.
İçmişiz de ondan mı?
Nası desem 'Mutlu aşk mı yok'

Karşıda o şehir-İstanbul-
Yakmış tüm ışıklarını
Şimdi ışıklarıyla okşuyor aşıklarını
'Deniz' yanıbaşımda,
Denizin gözlerini seyrediyorum

Gün battı batacak ve öyle çalkantılı ki deniz
-Neyi bekliyoruz fırtına mı çıkacak-
Ahh yarr yaşanacak onca şey vaar
diyemiyorum.
Yalovadayız balıkçıların ağlarında düşlerimiz
Karşımda denizz
yanıbaşımda üşümüş elleri,
Ellerinden tutuyorum amma..
GÖZLERİ,DENİZİN GÖZLERİİ Grii,grii..

15.12.1996/Yalova