Denizin Gökyüzü Şiiri - Ethem Vayvaylı

ne kadar suskun bir dünyada yaşadık
ne farkına vardık yaşadığımızın
ne de yaşamak paylaştı acımızı
ne yanımızı döneceğimizi bilemedik güneşe
ne nefesler soğudu ayaz gecelerde
ne kristal heykelcikler oluştu kirpiklerimizde
ne çok dargınlıklar yığıldı ki üstümüze
ne farkına vardık yaşadığımızın
ne de yaşamak azalttı acımızı

ne dipsiz ummanı boylamış ki teknemiz
ne güzel günleri görmeden geçirmişiz
ne sedefler birikmiş ki üstümüze
ne saklı incilerle saklanmışız
ne vurgun mavisi girmiş ki kalbimize
ne ise uyandıramamış bizi yıllardır
ne karanlık mürekep boşaltmış balıklar
ne zamandır açılmamış denizin gökyüzü
ne dipsiz ummana batmış ki teknemiz
ne güneşli günler kaçırılmış bi temiz