Denizin Eli Şiiri - Derya Önder

bir çarkın içinde dönüp duruyor
elimden elini çekiyor, kalbimden kalbini

biraz anlat diyorum eskilerden
hangi masaldan geldin sen

pas tutmuş balkonlarından çocukluğumun
babam eve çağırıyor bizi
şile'de bir pazar günü denizi okşuyor
içinden bir kadın geçiyor anneme benzemeyen
uzun bir otobüs yolculuğu gibi her şey
hiçbir yere götürmeyen bir son sefer
şile'de bir pazar günü
vermiyor elini deniz... kıyı değil gelen...

kalbimden kalbin havalanıyor
bilmediğim bir kuş
sabaha kadar ayrılmıyor pencereden
bir sırra erer gibi söylüyor:
sen ey kuşkusuz keder
seviştir bizi

ve eğer sevgilim olursan
ve eğer bir sevgili daha mutlu kılmaksa
kurtçuklarını bir ağacın
eğerim ben de dallarımı olduğun yere

ve eğer gelirsen
ve eğer suyu çekilmemiş bir topraksa kardığın
kökleriyle yer değiştirecek bitkiler
ilk kez uğurlu geleceğim kendime