Denizin Derinliklerinde

Yıllar geçince dindi denizler;
Kıyıda bir fırtına... Silindi kumda kalan izler.
Derin mavinin altında bir beden...
Tanık balıklar sağar dilsiz, korku dolu gözler.

Ne bir kabarcık, ne bir çırpınış...
Gömülmeye değil, yok olmaya yüz tutmuş.
Ya bir yara iyileşmesi engel,
Ya da bir sevdanın gerçekleşmesi... Kıyametten beter.

Karanlıkta yankılanan sessizlik...
Yüzeyin altında kaybolan hayaller.
Bir rüzgar esintisi, soğuk ve derin...
Ve zaman, sessiz bir tanık, hiç beklemeden geçen.

Ellerin tuttuğu eski anılar...
Birer birer düşer denizlerin derinliklerine.
Ve biz, unutmanın soğuk kucağında...
Küçük bir dalga gibi, kayboluruz zamanın içinde.

Her anı birer birer sarar karanlık...
Bir gölge gibi sürükler bizi geçmişe.
Kimi zaman yalnızlık bir yoldaş olur...
Kimi zaman gözlerdeki buğulu hüzün.

Bir kuytuda, bir sığlıkta belki...
Aradığımızı bulabilir miyiz, kim bilir?
Ama her bir dalgada, her bir fırtınada...
Bir iz bırakırız, silinmeyen, unutulmaz.