Denizin büyüsünde
Yine yıldızlarla yağıyor ve denizin büyüsünde
Damlalar arasından gerçekten gülümsüyorum
Akşam saatında imgelenerek kendimi görüyorum
Kalbimi de yavaş yavaş dövdüğünü duyuyorum.
-Ey, sen, yıldızlar üzerinde yolcu!
Gördünmü benliğimin içinde sonsuzu?
Bulutlar üzerinde birlikte düşünüyorduk,
Asimetrik kaderimizi biçiyorduk.
Yeni baharın yeşil kırında dolaşmıştım
Narin hilâlın ışığı beni oraya taşımıştır,
Bir sayfasına çiy ile dün yazmıştım,
O zamandan beri rehberim olmuştur.
Mankaliya / Romanya, 9 ekim 2018
Kayıt Tarihi : 25.10.2021 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden deniz şiiri? Șiirlerin rengi olabilse, o zaman benimkilerimi ben, dalgalanan denizin sonsuzu ve gökyüzü sırı sınırsız özlemli olarak gibi kuvvetli bir nüans ile resmetmek düşündüm. Denizin kucağında yaşamak burada bütün bağımsızlık, sokağın uğultusundan ve kalabalığın gürültüsünden uzak olmak gerçekten özgürlüktür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!