Denizimi Kaybettim Şiiri - Hasan Taner

Denizimi kaybettim
Maviyi unuttum, yakamozu bulamıyorum
Ayışığım beni rahatsız etmiyor eskisi gibi
Yansıtmıyor gecenin enginliğinde dinginliğini

Yakamoz üstü vapurlar gözükmüyor artık
Balıklar belki raksediyordur mavi deryada
Martılar ışık arası ekmek arıyordur yine çizgi boyu
Falezleri unuttum, kepezlerden bakmıyorum artık

Yüksekce bir deniz kemarında kuytu balkonumdan
Ne güzeldi sigara içimi dumanları
Ne güzeldi uzak hülyalara yakamoz üstünden seyahatlerim
Gözlerimle mektubunu gönderdiğim ati; vapurlarda seyyahdı
Kuşlar karın doyurma mesailerinde ıssızlık hakimiyetinde dalışları
Sahi sanal da olsa ben de dalmıştım birkaç kere
Sabaha karşı kaybolan karanlık dalışlarımın firak saatiydi
Yine bir başka akşam, yine başka bir kayboluşdu denizim
Hamurumun karılışıydı, sigaramın dumanlarının filtresiydi
Kah haykırışlarımın ses yutumuydu denizim
Kah ağlayışlarımın deresinin deryaya dalışıydı denizim
Ortağımdı sessiz büryanlarıma devaydı denizim
Gündüz kafamı kaldırıp bakabildiğim mavimin, geceleri balkonuma ziyarete gelendi denizim
Sahi uyku kaçımı, karabasan rüyaların uçuşu, şehrimin kayboluşu dalgalarında falezlerime vuran kepezimden geri durandı denizim
Ne dünyalarımı sığdırdığım; ve de sakinliğimin ıssız iletişimiydi denizim