Denizim Şiiri - Alihan Güler

Dipsiz kuyulardayım sanki
Gözlerinden, bakışından uzakta.
Yosun yeşili gözlerin
Ne de güzel İstanbul sonbaharında

Emsalsiz gülüşün var aklımda
Sade, masum, bir çocuk kadar temiz
Gülen bir fotoğraf var yanımda
Sergiler bana her dakika gülüşünü
Ve baktıkça, bende gülümserim aslında

Neden saklanır oldun fotoğraflara
Pencere arkalarından çıkmaz oldun
Ey yosun gözlü cam güzeli
Neden göremez oldum ben seni

İncecik ellerin değerdi elime
Gözlerimiz kavuşurdu birbirleriyle
Kalbim tam da o an atardı delice
Senin için atar, yokluğunda seni arar

Zamanı gelmiştir belki de
Kendimi dalgalara bırakmanın ya da
Gözlerinde kaybolmanın
Belki de seninle bir olmanın.

İnce, zayıf bir ışık vuruyor bulutlardan
Gel şimdi benimle, yakalayalım şu ışığı
Seninle bulutlara cıkalım
Bulutlarda yaşalım aşkımızı

Mona Rosa’m ol benim!
Ama kavuştuğum Mona Rosa
Gözlerinde kaybolduğum
Dudaklarında yok olduğum