Denizi koy gönlüne Şiiri - Yunus Özerdem

Denizi koy gönlüne,
Masmavi gözleriyle...
Simit kokan gülüşünde,
Bir çay demle kendine...
Kafesle dumanını,
Üfleyerek yarına...
Denizi koy gönlüne,
Yosunuyla yakamoz...
Yansıması ruhuna,
Aşk getiren baharda...
Ufku kızıla boya,
Günbatımı telaşla...
Denizi koy gönlüne,
Martı çığlığı çınlansın...
Umutların yelken açsın,
Yolalsınlar yarında...
Karaya oturmasın,
Balık ağı kayıkların...
Denizi koy gönlüne,
Ailenle yan yana...
Sevdiklerin odaklansın,
Gönlü hoş bir yarene...
Meze olsun gözlere,
Demlenirken kaybolduğun...
Denizi koy gönlüne,
Masmavi gözleriyle...