Denizi astığın yer Şiiri - Oktay Avcu

Bir Köşem vardı
Tabure ve masası olan
Hani bana göre mutfak.
Bir ocak üstünde hep çayı hazır
demi eskimiş.
iki sıra raf,
bir dolap
Ve tezgahı olan
Hani ayrıldık
Terkettin beni,
Orada bir radyo astım .
türküler çalan bir kanal.
sesini açtım
o söyledi
ben seni yazdım.
Türküleri sen sandığım yerdi.
Her oturuşumda,
Her
Türküde,
iki satır ağladığım yer.
Hani senin,
sesini sonuna açmış dediğin.
kirlettiğin Hikaye bu.
O sesler
Benim sana kavuştuğum yalnızlığımdı,
Dokunuşumdu
Boş
Duvarlarımda senin resmini gördüğüm,
Hayalini yazıp, çizip,
sildigim,
Karaladığım.
Şuraya saçlarını
Şuraya bakışlarını
şuraya gülüşlerini
Şuraya
Yürüyüşünü
Şuraya yüreğini
Şuraya adını koyduğum
Zulamda,
bilmediğim bir şey var
Anlatamadığım,
onun yerini bulamıyorum
Askıda..
Sahilde
İçine coşku
ve
huzur doldururken,
duruşunla güzelleştirdiğin
denizi astığım yer