Kimsesiz kelimeler üşüyor kış günü
Söylemeye mecalsiz yürekler
Ürkek bedenlerde atıyorlar şimdi
Sanki yaşıyorlarmış gibi
Barış, adalet ve şeref
Dost diye bildiklerim
Hançeri sapladılar
Ciğerime, öz canıma
Canımdan derin
Izdıraplar içinde
Bu isli şehirde
Aşk kapıda bekledi hep bizi
Aralarken kapıyı usul usul
Ansızın giriverdi içeri
Ateşiyle yaktı bizi.
Yıldızlar başımızda taç,
Acılarımla mutluluğu karıyorum
Suskunluğumu katık yapıyorum
Doymuyor ruhum ne yapsam yapayım
Ben bu çığlıkla yaşamalıyım.
Vicdanımın çığlığı çınlamalı suretimde,
Yitirilen duyguların armonisi
Çınlıyor kulaklarımda
Kaybedilen savaşların çığlıkları,
İnliyor sur duvarlarında.
Savrulurken hayat harmanında fani canlar
Ruhlarının arınacağı o anı beklerler
Er yada geç, kirlenen ruhlar
Arınacak ve kurtulacaklar
Oysa, canların günah kaynağı
MEMLEKETİMDE BAHAR KOKUSU
Hanımeli sarılı balkonlardan
Güller açmış bahçelerden
Yosun kokan sıcacık denizlerden
Nereye gidiyorum?
Ne için savaşıyorum?
Neler için savaşacağım?
Kimler için, kimlerle savaşacağım?
Yolculuğum sonsuzlukta bir nokta
Senaryoyu yaradan yazdı
Sizler oynadınız bu alemde
Dekoruda yaradan yaptı
Sizler mahvettiniz
Kaç perde geçti bu oyundan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!