Kumsalda kimse yoktu
Denizden sert bir rüzgâr esiyordu
Narin yüzünü bıçak gibi kesiyordu
Saçları havalanmış dalgalanıyordu
Geriye doğru uzanan eteği sanki onu çekiyordu
Bedenine çarpan rüzgâra direniyor
Bronz bir heykel gibi dimdik duruyordu
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
bana buna benzer bir olayı hatırlattı. Hiç unutamıyorum. İçim burkuldu...
bana göre, insanı bu olaya sürükleyen sebepler
işlense idi. Belki toplumda o sebepleri ortadan kaldıracak düşünceler çoğalırdı....
Mehmet Halil.
Tek bir kelimeyle..ENFES!
Bu akşam okuduğum ikinci şiiriniz
Bu dahi serçe kadar güzeldi. şiir uzun ama konu hiç dağılmamış bir solukta okunup bitti
Canı gönülden tebrik ediyorum
Haluk Özdemir
Çok güzeldi...Tebrikler......Sevgiyle kalın.
Enfes bir şiir..Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta