denize indim dün gece
zifiri karanlık deniz ve sonra mehtap
seni aradım yoktun
denize daldım yüzdüm
battım çıktım
kendime gelirim diye
sonra seni gördüm
kara ufuk çizgisine oturmuş
sallanıyordun
yaklaştım, uzaklaştın
ellerimi uzattım, kaçtın
sihirli bir değnek buldum ummanda
ve dokundum semaya
kristal avizelere dönüştü yakamozlar
spot lambalarına dönüştü
sahildeki ışıklar
billur bir ışık sardı senin bedenini
yüzün, on dördünde ay gibiydi
aydınlık huzurlu
duyguların bile görünüyordu
ışıl ışıl
seni
senin içinden seyrediyordum
ilginçti
seninle uçuyordum sanki
göğe doğru yükseldin sonra
mehtaba asıldın
salıncakta gibiydin
gülücükler attın bana
gül dolu
usulca okşadın ıslak saçlarımı
huzur aktı içime parmak uçlarından
karanlık denizi yatak yaptım ben de
uyumuşum
parmakların saçlarımda, gülüşün içimde
ansızın uyandım
sen yoktun
ama gördüğüm gerçekti
Mersin - 2002
Müjdat BilginKayıt Tarihi : 31.12.2011 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerimle..
Karanlık denizi yatak yaptım ben de
Uyumuşum…
Parmakların saçlarımda gülüşün içimde
Ansızın uyandım
Sen yoktun
Ama gördüğüm gerçekti
TÜM YORUMLAR (15)