martın yedisi
rumelihisarı’nda kulüp bahçesinde
denize bakıyorum
gemiler geçiyor maviliklerden süzüm süzüm
dalıp gitmişim öylesine
dolu dolu gözüm
öyle bir mavi ki doyamıyorum
ben de zaman içinde onunla geriye akıyorum
takılmışım geçen filikalıya
köpüklü sular içinde nefes nefese
denize bakıyorum
çocukluğum
gençliğim ömrüm bu mavilik
yerine hiçbir şey koyamıyorum
kuytularda erikler çiçeklenmiş
martılar çığlık çığlık
beyaz beyaz
sanki tüm gençlik anılarım kuyruklarına eklenmiş
bahar kokuyor lodos
denize bakıyorum
denize bakıyorum
şu anda başka her düşünce paydos
denize bakıyorum
7 mart 2018
Fuat Eriçok
Kayıt Tarihi : 7.3.2018 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!