Denizden Uzakta Şiiri - Mehmet Sureyya

Rüzgar deniz kokuyordu
kadın kokuyordu
sen kokuyordu

duygular girdapta
dalgalarla boğuşmakta
sesler ötelerden
anlaşılmaz nağmelerden
çıkıp gelen
yalnız sen
hayal sadece
gördüğüm bu gece
duyduğum bu gece

Gün bir sonbahar
dağ gönlüm, eksilmez kar.
fikrime düşer şenlikler
gün bir sonbahar
dökülür yapraklar
üçer beşer
bir tesellidir “bu da geçer”

belki özgürlük peşinde
gördüğün her düşünde
unutulanlar arasındayım
gördüğüm her çiçek
okuduğum her şey sen
ne rüya ne düş,
saf gerçek

Rüzgar esiyordu
vapurdaydın,
denizle gitmiştin
Deniz seni bana getirir
Rüzgar seni bana getirir
son vapuru beklerim
geldiğin son olacak
bilirim
son vapurla
denizle
rüzgarla
geleceksin

Bu sabah gene
Rüzgar deniz kokuyordu
kadın kokuyordu
yalnızlığıma rağmen
sen kokuyordu.....