denizin icinde ki midyeleri izliyordum
aklima insanligin geldi
hic unutamadigim ismin
ve yalana dair yuzun
o kadar yuksek ki daglar
o kadar yuce ki
insanligin
yuzun
gozlerin
hepsini cizdim
hepsini bir resim de yaktim
sonra uzulmemek icin denize
attim
sen gelmedin
ben yalniz kaldim
ve deniz sahitti
bana yunus baliklariyla tango yapti...
sen yoktun
gelmedin...
Kayıt Tarihi : 6.7.2002 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!