Denizde Yahut Çölde Şiiri - Şevval Kızıldağ

Sensizlik çölünde
Yerin yedi katı dibine
Kök salmış
Bir kaktüs gibiyim
Buharlaşır bunca güçlükle çektiğim su damlası
Gözlerimden akarken
Dikenlerim bir bana batar,bilmezler,
Şikayetim yoktur
Serabına hasret kalmışım
Dedim
Bir serçenin göz yaşında getir can suyumu
Dedim
Deniz de bir çöl de
Denizde yahut çölde
Ya sudan ölürsün ya susuzluktan
Fakat ölmesin onu görmeden
Maşuğun derdi Kabe gibi aşığın gönlünde
Nereye gitse ona yönelir
Canı olmayan ne bilsin
Canan kim
Kim anlar
Bir gördüğünde bulduğunu
Hangi dil döner bulduğunu anlatmaya